فضای سوره فتح در ادامه فضای سوره محمد در دعوت مسلمانان به جهاد و امتحان مومنین می باشد. با توجه به شبهه افکنی منافقین و نیاز به تسکین قلوب مومنین، خداوند در آیات ابتدایی سوره، پیامبر را خطاب قرار می دهد و خصوصیات پیامبری را که فرستاده است بیان می دارد تا مومنین بدانند به چه کسی اقتدا کرده اند تا در این راه دچار شک و تردید نشوند و دلشان به آرامش رسیده و ثابت قدم گردند.
موارد ذیل از آیات 1 تا 3 برداشت می شود :
ادامه مطلب در دست تهیه می باشد.
التماس دعا
*یادآوری می شود که در این وبلاگ از ترجمه قرآن آقای سید محمد رضا صفوی (ناشر : دفتر نشر معارف) استفاده شده است .
سورة الفتح بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُّبِینًا ﴿١﴾ لِّیَغْفِرَ لَکَ اللَّـهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِکَ وَمَا تَأَخَّرَ وَیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَیَهْدِیَکَ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا ﴿٢﴾وَیَنصُرَکَ اللَّـهُ نَصْرًا عَزِیزًا ﴿٣﴾ هُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَّعَ إِیمَانِهِمْ ۗ وَلِلَّـهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَکَانَ اللَّـهُ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿٤﴾ لِّیُدْخِلَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَیُکَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ ۚ وَکَانَ ذَٰلِکَ عِندَ اللَّـهِ فَوْزًا عَظِیمًا ﴿٥﴾ وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّـهِ ظَنَّ السَّوْءِ ۚ عَلَیْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۖ وَغَضِبَ اللَّـهُ عَلَیْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِیرًا ﴿٦﴾ وَلِلَّـهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚوَکَانَ اللَّـهُ عَزِیزًا حَکِیمًا ﴿٧﴾إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا﴿٨﴾ لِّتُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَأَصِیلًا ﴿٩﴾ إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّـهَ یَدُ اللَّـهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ ۚ فَمَن نَّکَثَ فَإِنَّمَا یَنکُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّـهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿١٠﴾ سَیَقُولُ لَکَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚ یَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ ۚ قُلْ فَمَن یَمْلِکُ لَکُم مِّنَ اللَّـهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ بِکُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِکُمْ نَفْعًا ۚ بَلْ کَانَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا ﴿١١﴾ بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَىٰ أَهْلِیهِمْ أَبَدًا وَزُیِّنَ ذَٰلِکَ فِی قُلُوبِکُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَکُنتُمْ قَوْمًا بُورًا ﴿١٢﴾ وَمَن لَّمْ یُؤْمِن بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَعِیرًا ﴿١٣﴾ وَلِلَّـهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ ۚ وَکَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿١٤﴾ سَیَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْکُمْ ۖ یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُوا کَلَامَ اللَّـهِ ۚقُل لَّن تَتَّبِعُونَا کَذَٰلِکُمْ قَالَ اللَّـهُ مِن قَبْلُ ۖ فَسَیَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا ۚ بَلْ کَانُوا لَا یَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِیلًا ﴿١٥﴾ قُل لِّلْمُخَلَّفِینَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَىٰ قَوْمٍ أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ ۖ فَإِن تُطِیعُوا یُؤْتِکُمُ اللَّـهُ أَجْرًا حَسَنًا ۖوَإِن تَتَوَلَّوْا کَمَا تَوَلَّیْتُم مِّن قَبْلُ یُعَذِّبْکُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿١٦﴾ لَّیْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ ۗ وَمَن یُطِعِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَمَن یَتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿١٧﴾ لَّقَدْ رَضِیَ اللَّـهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّکِینَةَ عَلَیْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِیبًا ﴿١٨﴾ وَمَغَانِمَ کَثِیرَةً یَأْخُذُونَهَا ۗ وَکَانَ اللَّـهُ عَزِیزًا حَکِیمًا ﴿١٩﴾ وَعَدَکُمُ اللَّـهُ مَغَانِمَ کَثِیرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَکُمْ هَـٰذِهِ وَکَفَّ أَیْدِیَ النَّاسِ عَنکُمْ وَلِتَکُونَ آیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ وَیَهْدِیَکُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا ﴿٢٠﴾وَأُخْرَىٰ لَمْ تَقْدِرُوا عَلَیْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّـهُ بِهَا ۚ وَکَانَ اللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرًا ﴿٢١﴾ وَلَوْ قَاتَلَکُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا ﴿٢٢﴾ سُنَّةَ اللَّـهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ ۖوَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّـهِ تَبْدِیلًا ﴿٢٣﴾ وَهُوَ الَّذِی کَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَکَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَکُمْ عَلَیْهِمْ ۚ وَکَانَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرًا ﴿٢٤﴾ هُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْیَ مَعْکُوفًا أَن یَبْلُغَ مَحِلَّهُ ۚ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَئُوهُمْ فَتُصِیبَکُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَیْرِ عِلْمٍ ۖ لِّیُدْخِلَ اللَّـهُ فِی رَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ ۚ لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا﴿٢٥﴾ إِذْ جَعَلَ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الْجَاهِلِیَّةِ فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَکِینَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوَىٰ وَکَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا ۚ وَکَانَ اللَّـهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا﴿٢٦﴾ لَّقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُءُوسَکُمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِکَ فَتْحًا قَرِیبًا﴿٢٧﴾ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ ۚ وَکَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِیدًا ﴿٢٨﴾ مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّـهِ ۚ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ ۖتَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانًا ۖ سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ۚ ذَٰلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ ۚ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ ۗ وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا ﴿٢٩﴾
|
In the name of God, the Beneficent the Merciful
To the Youth in Europe and North
America,
The recent events in France and similar ones in some other Western countries
have convinced me to directly talk to you about them. I am addressing you, [the
youth], not because I overlook your parents rather it is because the future of
your nations and countries will be in your hands; and also I find that the
sense of quest for truth is more vigorous and attentive in your hearts.
I don’t address your politicians and statesmen either in this writing because I
believe that they have consciously separated the route of politics from the
path of righteousness and truth I would like to talk to you about Islam,
particularly the image that is presented to you as Islam. Many attempts have
been made over the past two decades, almost since the disintegration of the Soviet
Union to place this great religion in the seat of a horrifying enemy. The
provocation of a feeling of horror and hatred and its utilization has
unfortunately a long record in the political history of the West.
Here, I don’t want to deal with the different phobias with which the Western
nations have thus far been indoctrinated. A cursory review of recent critical
studies of history would bring home to you the fact that the Western
governments’ insincere and hypocritical treatment of other nations and cultures
has been censured in new historiographies.
The histories of the United States and Europe are ashamed of slavery,
embarrassed by the colonial period and chagrined at the oppression of people of
color and non-Christians. Your researchers and historians are deeply ashamed of
the bloodsheds wrought in the name of religion between the Catholics and
Protestants or in the name of nationality and ethnicity during the First and
Second World Wars. This approach is admirable.
By mentioning a fraction of this long list, I don’t want to reproach history;
rather I would like you to ask your intellectuals as to why the public
conscience in the West awakens and comes to its senses after a delay of several
decades or centuries. Why should the revision of collective conscience apply to
the distant past and not to the current problems? Why is it that attempts are
made to prevent public awareness regarding ? an important issue such as the
treatment of Islamic culture and thought.
You know well that humiliation and spreading hatred and illusionary fear of the
“other” have been the common base of all those oppressive profiteers. Now, I
would like you to ask yourself why the old policy of spreading “phobia” and
hatred has targeted Islam and Muslims with an unprecedented intensity. Why does
the power structure in the world want Islamic thought to be marginalized and
remain latent? What concepts and values in Islam disturb the programs
of the super powers and what interests are safeguarded in the shadow of
distorting the image of Islam? Hence, my first request is: Study and research
the incentives behind this widespread tarnishing of the image of Islam.
دیشب کتاب تدبر در آیات قرآن کریم تالیف آقای علی صبوحی طسوجی را مطالعه می کردم که مناسب دیدم تعریف اصطلاحات لازم برای تدبر در آیات قرآن را اینجا بنویسم. البته این نوشته برداشت من از متن کتاب است و عزیزان را برای دریافت صحیح تر مطالب به مطالعه این کتاب دعوت می کنم.
1- تدبر :
از ریشه "د ب ر" به معنای پشت سر هم قرار دادن است . عمل کسی که جمله گوینده ای را به صورت کلمات پشت سر هم بررسی می کند تا منظورش را دریابد ، تدبر می گویند.
"تدبر در سوره عبارت است از دریافت تدبیر کلمات و آیات که به فهم هماهنگ ظاهر سوره منتهی گردد ." (1)
2- سیاق آیات :
چند آیه پشت سر هم که موضوع واحدی دارند را یک سیاق گویند . بعنوان نمونه در سوره مبارکه فتح آیات 1 تا 7 سیاق اول و آیات 8 تا 19 سیاق دوم و آیات 20 تا 28 سیاق سوم هستند و آیه 29 به تنهایی یک سیاق دارد . کلمه معادل آن در فارسی همان بند یا پاراگراف است. هر سیاق ممکن است خود به چند مطلب تقسیم شود ولی موضوع سیاق ثابت است.
3- فضای سخن :
وضعیت فردی یا اجتماعی که سیاق و یا سوره در صدد بیان آن وضعیت و فضا و در پی آسیب زدایی از آن فضا و ایجاد رشد در آن است.
4- سیر هدایتی سوره :
روند حکیمانه اصلاح و رشد در سوره که قدم به قدم توسط سیاق های متوالی سوره پیگیری می شود تا مخاطب سوره از وضعیت کنونی به سمت کمال حرکت کند. این سیر هدایتی در 3 بخش فکر و انگیزه و عمل تجلی می یابد.
(1) کتاب تدبر در قرآن کریم ، صبوحی طسوجی،علی_ پیشگفتار صفحه 10 .
*یادآوری می شود که در این وبلاگ از ترجمه قرآن آقای سید محمد رضا صفوی (ناشر : دفتر نشر معارف) استفاده شده است .